Miejsce standardu burgenlandzkochorwackiego wśród języków indoeuropejskich

Avtorji

  • Artur Ślęzak Akademia Techniczno-Humanistyczna, Wydział Humanistyczno-Społeczny

DOI:

https://doi.org/10.18690/scn.2.2.100–106.2009

Ključne besede:

jezikoslovje, narodne manjšine, slovanski jeziki, jezik gradiščanskih Hrvatov, slovnica

Povzetek

Jezik gradiščanskih Hrvatov se je razvil iz severozahodnih hrvaških dialektov med 15. in 17. stol., zato gradiščanski Hrvati ob čakavskem in štokavskem narečju govorijo tudi kajkavsko narečje (zahodna Madžarska). Za ta narečja so značilni številni arhaizmi, obogatena pa so tudi z mnogimi neologizmi. Jezik gradiščanskih Hrvatov je standardiziran v obsežni slovnici Gradišćanskohrvatska gramatika (Željezno 2003).

Prenosi

Podatki o prenosih še niso na voljo.

Biografija avtorja

  • Artur Ślęzak, Akademia Techniczno-Humanistyczna, Wydział Humanistyczno-Społeczny

    Bielsko-Biala, Poljska. E-pošta: aslezak@ath.bielsko.pl

Literatura

J. BREU, 1970: Die Kroatensiedlung im Burgenland und in den anschliessenden Gebieten. Wien.
P. BROM, 2007: Czarnogórski standard wobec różnicowania językowego południowej Słowiańszczyzny. Bielsko-Biała.
N. BENČIĆ, 1972: Abriss der geschichtlichen Entwicklung der burgenländischkroatischen Schriftsprache. Wiener Slavistisches Jahrbuch, t. 17. Wien.
I. BRABEC, 1966: Govor podunavskih Hrvata u Austriji. Hrvatski dijalektološki zbornik II. Zagreb.
L. JAKUBINSKIJ, 1925: Die Vertretung des urslav. ě im Čakavischen. Zeitschrift für slavische Philologie I. Leipzig. 381–382.
K. KUČERA, 1971: Hrvati u Slovačkoj. Kalendar Matice iseljenika Hrvatske. Zagreb.
G. NEWEKLOWSKI, 1969: Die kroatischen Mundarten in Burgenland. Wiener Slavistisches Jahrbuch, T. 15.
– –, 1978: Die kroatischen Dialekte des Burgenlandes und der angrenzenden Gebiete. Wien: Österreichische Akademie der Wissenschaften.

Prenosi

Objavljeno

11-10-2020

Številka

Rubrika

Prispevki

Kako citirati

Ślęzak, A. . (2020). Miejsce standardu burgenlandzkochorwackiego wśród języków indoeuropejskich. Slavia Centralis, 2(2), 100–106. https://doi.org/10.18690/scn.2.2.100–106.2009